BABY EN HOND IN HUIS
Voor een gezin met één of meer honden bestaat de verwachting van de komst van het eerste kind als een ideaal gezinsbeeld, waarin de vierbenige leden de nieuwe baby verzorgen en beschermen. En meestal is dit zo’n eenvoudige en normale realiteit.
Of er nu één hond is, twee of meer, hun relatie met het nieuwe lid is zo gemakkelijk, omdat ze bij de aanstaande moeder zijn geweest tijdens het hele proces van de zwangerschap. Ze hebben de verandering in de nieuwe moeder vanaf het begin “gelezen”, ze hebben de baby voelen groeien, een hartslag voelen krijgen, bewegingen voelen maken in de baarmoeder. Dit is zeker een voorbereiding voor de hond om het nieuwe lid te verwelkomen.
De geboorte van het nieuwe lid en zijn aankomst in huis, heeft zeker een effect op de hond. Hij is nieuwsgierig, wil de baby zien, ruiken en aanraken en dat is heel belangrijk voor hem. De reactie van de ouders bepaalt deze nieuwe relatie en het soepele verloop van het gezin. Als we de hond het “ritueel” van het leren kennen van de baby laten uitvoeren, zonder stress toe te voegen aan het proces, en hem belonen voor zijn goede gedrag….dan hebben we een heel goed begin gemaakt en is ons gezin op de beste weg naar een gelukkige voortzetting.
In sommige gezinnen zijn er meer viervoeters. De procedure moet worden gevolgd door iedereen in het gezin…..en tot welke soort ze ook behoren – honden, katten, enz. We merken vaak dat elk viervoeter zijn eigen houding aanneemt ten opzichte van de baby. Sommige zijn meer beschermend, andere voorzichtiger in hun interacties met de baby, sommige meer opdringerig en misschien zien we bij sommige honden een meer neutrale houding, dat wil zeggen dat ze minder interesse tonen in de baby. Alles is legitiem in de context van het bereiken van een evenwicht binnen het gezin. In elk geval helpen we onze hond om altijd positieve indrukken te hebben van elk contact met de baby en stellen we de grenzen van deze relatie – hond-baby – al vroeg vast, zodat we onze hond niet gaan “vermanen” voor ongewenst gedrag tegenover de baby.
Er zijn echter veel gevallen waarin de hondeneigenaar niet zeker weet wat de reactie van zijn hond op de komst van de baby zal zijn. Dit komt omdat hij verschillende gedragsproblemen ervaart met zijn hond en de overtuiging heeft, misschien zelfs het vertrouwen, dat hij niet goed zal omgaan met de gebeurtenis.
Als een hond al een slecht beeld heeft van kinderen, is het twijfelachtig of hij goed zal beginnen met de baby. Dit komt omdat de hond niet goed gesocialiseerd is met kinderen, of in het verleden mishandeld is door kinderen. Kinderen bezorgen hem angst omdat ze heel snel bewegen, vreemde en harde geluiden maken en op dezelfde hoogte zitten als hij – oog in oog – wat hij waarschijnlijk als een bedreiging ziet.
In sommige gevallen waarin de hond zijn privileges, zoals zijn eten of speelgoed, van tevoren bewaakt, kan hij het kind als een bedreiging voor zijn privileges zien. Als een hond goed is met kinderen maar dit probleem heeft, kan hij zijn relatie met het kind nog steeds zien als een bedreiging voor zijn privileges.
Oudere of meer prikkelbare honden kunnen de aanwezigheid van een kind niet tolereren. Een hond die last heeft van lichaamspijn, kan slecht reageren op het mogelijk vervelende en onhandige aanraken of vastpakken van het kind.
Honden die niet kunnen zien of horen, hebben grote moeite om zich aan te passen aan het kind. Kinderen zijn onvoorspelbaar en veroorzaken chaos.
In alle verschillende gevallen moet de nieuwe ouder verstandig zijn en alles in een vroeg stadium regelen. Als hij niet wil dat de hond in de slaapkamer slaapt, of op de bank klimt, of onophoudelijk blaft, enz. moet hij dit gedrag veranderen, lang voordat de baby in het gezin komt. Handhaaf de routine in het leven van de hond ook nadat de baby er is; altijd binnen redelijke grenzen.
Onder begeleiding van een trainer kan hij dergelijke gedragsproblemen oplossen, de routine vroegtijdig veranderen en manieren vinden om met deze nieuwe realiteit in het gezin om te gaan.
Natuurlijk zijn de dingen niet altijd zo moeilijk. Er is niet altijd zo’n speciale behandeling voor nodig. Bij sommige honden gaat het allemaal soepeler en eenvoudiger. De vroege relatie is een zorgzame en liefdevolle relatie. Maar wat de hond ook van de baby vindt, hij mag er nooit alleen mee gelaten worden zonder volledig toezicht van de ouder.
Alles wat we onze hond over ons kind leren, en alles wat we ons kind over onze hond leren, bepaalt de relatie tussen hen. Laten we ze helpen goed contact en communicatie te hebben!
Dimosthenis Moumiadis – Applied Animal Behaviourist (Kynagon Greece)